De eerste twee maanden na Rosies stil geboorte, leef ik op de automatische piloot. We worden overspoeld met lieve kaarten, berichtjes, telefoontjes. Ik voel in alles dat iedereen intens met ons meeleeft. Dat doet me goed. Want ja, we zijn trots op onze derde dochter. En ja, we mogen over haar praten. Een van de…
Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen, worden we direct opgevangen in een verlossuite. Ze hebben de achterste gekozen, zo ver mogelijk van de andere hoogzwangere vrouwen vandaan. Met de hoop dat we niet geconfronteerd worden met huilende baby’s. Enorm lief en fijn dat er zo wordt meegedacht. Terwijl ik het bed op klim en de weeënweg…
Nick weet het. Ik heb het hem verteld. Ons meisje is stil. We hebben nog maar amper het besef wat er gaande is, maar worden al direct doorgestuurd naar het ziekenhuis. De gynaecoloog zal daar kijken of de baby echt overleden is. En we krijgen meer te weten over wat ons daarna te wachten staat.…
Onbezorgd genieten van een welverdiend verlof. Het is eind februari. De dag waarop ik ben uitgerekend van ons derde meisje komt steeds dichterbij. Het is voor de tijd van het jaar erg warm, dus ik besluit buiten van de zon te genieten. Trappelende voetjes voel ik in mijn buik. Wow, wat is dit een fijne…
Waar we dachten het meest heftige jaar achter ons te laten om met volle moed te proosten op 2020, belandden we opnieuw in een storm met angsten en onzekerheden. In dit blog neem ik je mee in een bizarre afsluiting van 2019 en mijn begin van 2020 in het Sophia Erasmus MC. Oudejaarsdag 2019 We waren…
Het heftigste jaar uit mijn (eigenlijk nog maar korte) leven. Ik denk dat dit jaar misschien wel het heftigste uit mijn leven zal zijn. Ik hoop het in ieder geval. Ergens voelt het als het meest pijnlijke, verdrietigste en moeilijkste jaar uit mijn leven. Maar al dat verdriet gaat gepaard met enorm veel liefde. Onze…
Ondertussen ben ik al even over de helft van deze vierde, o zo bijzondere zwangerschap. Ik neem jullie graag een stukje mee in de emoties en gevoelens van de afgelopen maanden. In mijn eerdere blog kon je al lezen over de aanloop naar deze zwangerschap en de ontdekking. De termijnecho achter de rug en een goede…
Lieve Rosie, 8 maanden geleden maakte jij me voor de derde keer moeder. Je hebt ons leven rijker gemaakt. Hoe gek dat ook klinkt. Rijker in de zin van: bewust zijn wat liefde betekent. Jij, je zusjes, je papa. Als gezin van 5 en straks als gezin van 6. Als ik aan jou denk, voel…
Al vrij snel nadat Rosie ons gezin rijker maakte, wisten wij het zeker: hopelijk komt er nog een wonder in ons gezin. Ik werd door mijn omgeving gewaarschuwd niet té snel weer zwanger te raken. De hormonen die nog in mijn lijf zitten, het rouwproces waar ik in zit. Een ‘vervangbaby’ is niet de oplossing.…
Na alles wat er gebeurd is, weet ik het bijna zeker. Wonderen bestaan! Juli Ik had al niet al te beste dagen achter de rug. En toen was het ook weer tijd om ongesteld te worden. En ja, hoor. Zondagochtend brak het door. Helaas. Ik had er al rekening mee gehouden, dat wel. Ik probeerde…
De week thuis met Rosie stond – naast de momenten met haar genietend in bed – ook in het teken van een uitvaart regelen. Een uitvaart waarbij alles tot in de puntjes geregeld moest zijn. Zo ook de bloemen. #TeamBloemen Mijn vader en ik werden al snel ‘Team Bloemen’genoemd. Je zou er een hashtag van…
Jouw meest mooie momenten leren vastleggen door de lens van een camera? Of weten hoe ik als fotograaf te werk ga? Meld je dan aan voor de workshop Pure Fotografie, waarin ik een stukje van mijn werkwijze blootgeef en waarbij jij leert om pure en ongedwongen foto’s te maken. Na wat theorie in de ochtend…
5 maanden alweer. Het is zó gek. Deze blog had gewoon over een omrollende Rosie moeten gaan. Een klein meisje dat ons schaterlachjes liet zien die haar zussen haar keer op keer bezorgden. En over ritme opbouwen, de talloze slapeloze nachten en voedingen die wel of niet volgens plan gaan. Maar de realiteit is anders.…
4 maart 2019. Rosie werd om 10:53 uur geboren. Na de uitgebreide kroelmomenten moesten we beslissen of we haar direct wilden aankleden en in een gekoeld bedje plaatsten of in koud water wilden leggen. Zelf hadden wij nog nooit gehoord van deze “watermethode”. Het ziekenhuis was er erg over te spreken dus we besloten het…
Het “nieuwe” is er af We zijn de eerste vier maanden voorbij. Waar kracht en rust overheersten in de eerste 3 maanden, overheerst nu besef, leegte, angst en gemis. Ik ben bang dat mensen Rosie niet meer de moeite waard vinden om over te praten. Dat mensen niks meer (durven) zeggen of vragen…
Lieve Rosie, Je bent nu al ruim 3 maanden zo dichtbij, en tegelijkertijd zo ver weg. In mijn gedachten praat ik tegen je. En bij alles wat ik doe beeld ik me in hoe het zou zijn als jij er bij was geweest. Of ik nou aan het werk ben, op kantoor zit, in de…
‘Het is zeker naar en vervelend dat je nooit precies zal weten waarom Rosie is overleden?’Of ‘Denk je niet vaak: wat nou als ze eerder was gehaald?’ Vragen die ik de laatste tijd steeds meer krijg van mensen. In onderstaande blog vertel ik je waarom ik niet bij deze vragen stilsta en wat ik doe…
De wereld zoeft door als een sneltrein. De kinderen gaan naar school en het kinderdagverblijf. De boodschappen worden gehaald en de 7 wassen in de week draaien weer door. De leegte is voelbaar aanwezig. Elke minuut, elke seconde van de dag denk ik aan Rosie. De eerste weken na de uitvaart Het landt allemaal langzaam.…
We hadden nog amper het besef van wat ons was overkomen. Direct moesten we beginnen met het regelen van de uitvaart van Rosie. Iets waar je totaal niet mee bezig bent als je een kindje verwacht. Iets waar wij überhaupt nog amper mee te maken hebben gehad in ons leven. We kwamen er al snel…
3 maart 2019. De dag waarop onze wereld in één klap op zijn kop werd gezet. Je was stil. Veel te stil. Zaterdagavond2 maart 2019 – Een harde buik? Na ruim 40 weken zwangerschap dacht ik te voelen dat de weeën door gingen zetten. Uiteindelijk viel ik in slaap en werd ik midden in de…